Η Λίνα Σωτηροπούλου μοιράζεται με το Short Stories μια προσωπική στιγμή με τις κόρες της που υπήρξε καθοριστική για να ξεκινήσει να γράφει ιστορίες για παιδιά.
Ήταν ένα χειμωνιάτικο μεσημέρι, εκεί στη μέση του σαλονιού ανάμεσα σε παιχνίδια σκορπισμένα παντού και γύρω μου να περιφέρονται σαν δορυφόροι οι δύο μου κόρες. Οι παιδικές φωνές και τα γέλια γεμίζουν τον τόπο ευτυχία και ξέρεις ότι δεν χωράει τίποτα άλλο στο χώρο. Ή έτσι νόμιζα....
η συνέχεια εδώ.